من دنبال انسان کاملی نیستم؛ اینکه بخوام مربی تیم محبوبم یا بازیکن مورد علاقم از همه نظر کامل باشه و به محض دیدن اشتباه ازش شروع به تاختن بهش کنم یا بخام بره یا متنفر شم ازش، البته باید این موضوع رو هم تو خودم تقویت کنم که بفهمم اگه تکل خشنی روی بازیکن مورد علاقم زده شده طرف گاو! نیست، اصولا آدما سفید یا سیاه نیستن بیشتر به خاکستری شبیهن. 
واقعیت اینه که مورینیو آدمه و آدم میتونه وقتی میبینه تو یه درگیری بین بازیکنا یه کمک مربی( به زعمش )یه رفتار موزیانه! انجام میده بره و بصورتی بگه داری چیکار میکنی ( البته کار اشتباه اینه که دست کنی تو چشمش ) آدم میتونه باور داشته باشه داور هم میتونه اشتباه کنه و در مقام دفاع از منافعش بربیاد حتما این بمعنی فرافکنی نمیتونه باشه
مربی میتونه اعتقاد داشته باشه بازیکنش نیاز داره بفهمه که باید بهتر کار کنه و هیچ بازیکنی نباید حاشیه امنیت داشته باشه آدم میتونه از دست بازیکنش ناراحت بشه ( اشتباهه اگه عصبانیتش رو با کاری که منافع باشگاه رو تهدید کنه جبران کنه) مربی میتونه بازیکنش ( دقت شود بازیکنش رو) رو مجازات کنه اشتباه برا همه هست چه مربی چه بازیکن با سابقه چه پیشکسوت تیم چه مدیر فقط کافیه دنبال اشتباهات یکی باشیم بعدش هر حرکتش می تونه اشتباه باشه کلا میخام بگم نباید مورینیو رو سفید دید یا سیاه و البته راموس، کاسیاس، رونالدو سفیده سفید و اگه یبار یه لکه سیاه دیدیم بخایم هو کنیمش، بندازیمش بیرون واقعیت اینه وقتی بخایم! ( خواستن) تو ماست مو پیدا کنیم پیدا خواهیم کرد و اگه بخایم مو نبینیم تو ظرف ماست پر مو، مو رو نمیبینیم اصولا شخصیت، هر چی جایگاه ویژه تری داشته باشن دوست و دشمن بیشتری داره و رفتاری که برای یکی درستیه محضه برای دیگری اشتباه محض مورینیو آدم رشک برانگیزیه ولی آدمه، آدمی که اشتباهاتی هم داره، ولی خوبیاش غلبه دارن به بدیاش ( از نظر منه رئالی و بطبع طرفدار مربیه تیم محبوبم )
واقعیت اینه که من دوست داشتم ازش بشنوم که از بچگی طرفداره رئال بوده( بعدش حس هم زاد پنداری پیدا کنیم :دی ) یا رئال بهترین هوادارای دنیا رو داره یا "بهترین ورزشگاه که توش بودم برنابئو هست"اما واقعیت اینه که مورینیو ریاکار نیست ( صادقه ) و بخاطر همین سفتش بعضی وقتا ازش ناراحت میشم ( متنفر نه ) همیشه فکر کردم فروتنی بعضی مواقع صفت خوبیه که البته مورینیو این صفت رو کمتر داره که باعث میشه آدم لجش بگیره ازش با دیده بدی نگاش کنه بنظرم ما هواداران رئال هم لازمه اول بخودمون یه سوزن بزنیم بعد یه جوال دوز به بقیه ( این موضوع خودش جای بحث زیاد داره )
این مقاله رو بخاطر این نوشتم که حس کردم هجمه زیادی هست که مورینیوی خاکستری رو سیاه سیاه سیاه نشون بدن مورینیو به هر دلیلی کاسیاس رو بازی نداد و آدان رو بازی داد مطمئن باشید کاسیاس ( دقت کنید کاسیاس کوزت نیست که لازم باشه که بریم حقشو بگیریم، لیدر تیم رئال مادریده) اونقدر قدرت داره که حق خودشو بگیره که گرفت و باز هم میگیره که در نتیجه من این مسائل رو بنفع رئال دیدم و کار اونایی که از بیرون سعی کردن با بزرگ کردن و دامن زدن به حواشی حق کاسیاس رو بگیرن چندان به نفع رئال ندیدم از نظرم مورینیو ادمی که اشتباه داره، بعضی کاراشو دوست ندارم، لجمم در میاره اما مربی بزرگیه و شخصیت قابل احترام و تحسین برانگیز و رئال مادرید باهاش تیم بهتری شده؛ از اینکه تو رئاله در مجموع واقعا خوشحالم
پ.ن1 : از نظرم موینیو یه بدهی به رئال داره و اونم یه سه گانه هست یعنی لالیگای 33 ، لیگ قهرمانان 11 ، کوپا دل ری