پردراگ میاتوویچ
پردراگ (پدخا) میاتوویچ ( متولد 19 ژانویه 1969 در تیتو گراد ، مونته نگرو ، جمهوری یوگسلاوی) یک بازیکن سابق صربستان – مونته نگرویی است که فعلا مدیر ورزشی رئال مادرید است . او یکی از بهترین بازیکنان کشورش در دهه ی 1990 بوده است .
در سطح باشگاهی میاتوویچ برای شش باشگاه : بوداچ نست پودگوریکا ، پارتیزان ،
والنسیا ، رئال مادرید ، فیورنتیا و لوانته بازی کرده است . در سطح ملی
میاتوویچ 73 بازی بلی و 28 گل زده دارد او در جام جهانی 1998 و یورو 2000
حاضر بوده است .
او یک بازیکن
تکنیکی است و گل به یادمانی را در تیم رئال مادرید در فینال چمپیونز لیگ
1998 به ثمر رسانده است و به همراه رئال مادرید این جام را پس از 32 سال
انتظار کسب کرده است .
عرصه ی باشگاهی :
پارتیزان :
در تابستان 1989 در هالی که 20 ساله بود پیش از آن که با پیشنهاد میرکو
مرجانوویچ مدیر پارتیزان مواجه شود علاقه ی بسیاری به حضور در هایدوک
اشپیلت داشت .
اولین فصل
میاتوویچ با یک گل در پانزده بازی چندان چشمگیر نبود . فصل بعدی یعنی
91-1990 بسیار بهتر بود چرا که میاتوویچ عضوی از تیم شد و در 33 بازی که در
آن حضور داشت 14 گل به ثمر رساند . هرچند که آنها از رقابت با ستاره سرخ
بلگراد بازماندند و دوم شدند و نتوانستند راعی لیگهای اروپایی شوند .
پس از ان میاتوویچ پیشرفتش را ادامه داد و به همراه پارتزیان و به رهبری
ایویکا اوسیم در فصل 92-1991 قهرمان لیگ شد و راهی جام باشگاه های اروپا شد
. او در این سال موفق به کسب عنوان برتربن بازیکن یوگسلاو شد .
پیش از آغاز فصل 92-1993 جمهوری یوگسلاو تجزیه شد ئ لیگ جدیدی شامل
تیمهایی از صربستان و مونته نگرو تشکیل شد . میاتوویچ در فصل بعد هم به
پارتیزان کمک کرد که در رفابت با ستاره سرخ موفق شود و لیگ یوگسلاوی را
برنده شود .
پس از آن میاتوویچ
تماسهایی با باشگاه های بزرگ اروپا همچون رئال مادرید ، اتلتیکوو یوونتوس
داشت . هر چند که آنها تمایل او را جذب نکردند و او در تابستان 1993 راهی
والنسیا شد . رامون مندوزا رئیس وقت رئال مادرید بعدها فاش کرد که ناکامی
روبرت پروسینچکی به این دلیل بود که نگران بود یوگسلاو جوان موفق نشود .
والنسیا:
میاتوویچ اولین بازی لالشگایش را در 5 سپتامبر 1993 برابر رئال اوویدو
انجام داد و بلافاصله به عضوی از ترکیب گاس هیدینک تبدیل شد . او توانست 35
باز در لیگ حضور یابد و 16 گل به ثمر برساند .
بعد از تثبیت جایگاهش او عنوان برترین بازیکن سال اسپانیا را در سال
96-1995 برنده شد . او در این سال با 28 گل زده در 40 بازی والنسیا را به
مقام دوم رساند هر چند که او در بعضی بازها به عنوان بازیساز به میدان می
رفت .
درخشش او از دید وکیلان
رئال مادرید پنهان نماند که حالا تحت مدیریت لونزو سانز بود . تلاشها پس از
سه سال برای به خدمت گذفتن میاووچ آغاز شد .
رئال مادرید :
سرانجام میاتوویچ در 27 سالگی راهی پایتخت اسپانیا شد . این اتفاق در
تابستان 1996 رخ داد . او در رئال مادرید به عنوان مهاجم/ بازی ساز بازی می
کرد . تحت رهبری فابیو کاپلو ، آنها در هر 38 بازی لیگ خوش درخشیدند تا با
زوج شوکر – میاتوویچ این تیم قهرمان فصل 97-1996 شود . شوکر با 24 گل و
میاتوویچ با 14 گل بسیار موفق نشان دادند .
فصل بعدی در رئال چندان موفق برای میاتوویچ نبود و هنوز از این فصل به بدی
در خاطر او یاد می شود . او علیرغم مصدومیتهای مداومش در 24 فرصت بازی که
بدست آورد 10 گل به ثمر رساند . فرناندو مورینتس 21 ساله که از ساراگوسا به
رئال مادرید آمده بود جای او را گرفت و داور شوکر نیز نیمکت نشین شد . در
این فصل بارسلونا با بازیکنانی همچون سونی اندرسون ، لوئیز فیگو و لوئیس
انریکه آنها را از کسب لیگ بازداشت هذ چند که آنها توانستند در پایان فصل
چمپیونزلیگ را پس از 32 سال به برنابئو بیاورند . رئال در می 1998 یوونتوس
را در آمستردام آره نا شکست داد . میاتوویچ اولین گل آن فصل خود را در
چمپیونزلیگ با یک ضربه ی زیبا به ثمر رساند .
پس ازنمایش ضعیفش در تابستان 1998 در جام جهانی 1998 به مادرید بازگشت اما
این آخرین فصل حضورش در مادرید بود چرا که قراردادش تمدید نشد . تیم جدید
شامل مربیانی همچون کاماچو و هیدینگ بود که به او اعتقادی نداشتند . رائول و
مورینتس زوج جدید رئال مادرید بودند و جایی برای میاتوویچ در تیم نبود .
هر چند که نمایش میاتوویچ نیز در این فصل غیر قابل دفاع بود . با جدایی گاس
هیدینک از باشگاه نیز وضع برای میاتوویچ بهتر نشد . پس از آن که تحت رهبری
جان توشاک رئال در مرحله یک چهارم چمپیونزلیگ در برابر نمایش شوچنکو در
دینامو کیف مغلوب شد (میاتوویچ در دو بازی نمایش نسبتا خوبی داشت) و از کسب
لیگ نیز بازماند تحولات در مادرید آغاز شد آنها با به خدمت گرفتن نیکولاس
آنلکای 20 ساله از آرسنال جا را برای میاتوویچ تنگ کردند و مدیریت تیم
تصمیم گرفت که دلبریهای میاتوویچ 30 ساله را فراموش کند و او را به
فیورنتینا بفروشد .
فیورنتینا :
در فلورانس ، میاتوویچ زیر رهبری جیووانی تراپاتونی و به همراه گابریل
باتیستوتا و انریکو کیه زا بازی کرد . از خوش اقبالی او تراپاتونی به هر سه
مهاجم علاقه ی زیادش داشت و در آن فصل به هر سه بازیکن بازی داد .
عرصه ی ملی :
همزمان با ترانسفر میاتوویچ از والنسیا به رئال مادرید تیم ملی یوگسلاوی
پس از چهار سال محرومیت تشکیل شد و میاتوویچ به این تیم دعوت شد و وظیفه ی
خود را به خوبی انجام داد . در اواخر سال 1997 او یا یک نمایش خیره کننده
در برابر مجارستان ( هت تریک در بوداپست و 4 گل در بازی برگشت در ماراکانا)
این تیم را راهی جام جهانی 1998 فرانسه کرد .
جام جهانی 1998 :
انتظارات در جام جهانی 1998 از این تیم براورده نشد . تیم یوگسلاوی علیرغم
ستاره های بزرگ اش در سراسر اروپا کاری از پیش نبرد . میاتوویچ پیش از
شروع این تورنمنت در فینال چمپیونزلیگ 1998 درخشیده بود . نمایش او دور از
انتظار بود ، او در 4 بازی تنها یک گل در مرحله ی گروهی برابر آلمان یه ثمر
رساند که ابتدا این بازی به نام دیان استانکوویچ نهاده شد و پس از بازبینی
این گل به نام او ثبت شد . او در مرحله یک شانزدهم یک پنالتی را برابر
هلند از دست داد که یوگسلاوی علیرغم مصدومیت ادگار داویدز بازیکن هلند این
بازی را واگذار کرد .
راه یورو 2000 :
در آغاز مرحله راهیابی به یورو 200 میاوویچ به طور اتوماتیک توسط میلان
زیوادینوویچ به این تیم دعوت شد . در همین مرحله با وویادین بوشکوف جای
زیودانوویچ را گرفت که این با مخالفت میاتوویچ و چند بازیکن کلیدی دیگر این
تیم انجام شد . سرانجام مربی در بازی برابر کرواسی در اکتبر 1990 به او
بازی نداد که سرانجام میاتوویچ به طور تعویضی وارد زمین شد و با یک ضربه ی
آکروباتیک گل اول را زد . سرانجام این بازی 2 بر 2 شد که باعث راهی شدن
یوگسلاوی به جام باشگاه های بلژیک و هلند 2000 شد .
یورو 2000 :
در هنگام حضور این تیم در یورو 2000 ، میاتوویچ 31 ساله بود و در
فیورنتینا حضور داشت و از انتظاراتی که دو سال قبل تر در جام جهانی از او
می رفت آزاد بود . او در هر چها بازی یوگسلاوی خضور داشت و با ظهور ساوو
میلوشویچ او در این چهار بازی گلی نزد تا غیر موثرترین بازیکن این تیم در
این تورنمنت لقب بگیرد .
پس از فوتبال :
بعد از بازنشستگی در 2004 ، میاتوویچ زندگی در والنسیا را ادامه داد و به مدیر برنامه بودن روی آورد .
در ژوئن 2006 ، او با رامون کالدرون کاندیدای ریاست رئال مادرید جفت شد و
وقتی که کالدرون این رقابت را برد ، او در دوم جولای 2006 به عنوان مدیر
ورزشی باشگاه به این تیم بازگشت که در 20 می 2009 از کارش استعفا داد . او
در دوره مدیریتش در رئال مادرید به دو لالیگا رسید و آرین روبن را که یکی
از بهترین هافبک چپ های جهان بود را به خدمت گرفت ، اما در عملی کردن وعده
خود برای خرید کریستیانو ، کاکا و فابرگاس ناکام ماند . نیستلروی ،
هیگوائین ، اشنایدر ، محمد دیارا ، مارسلو و فن در فارت دیگر خریدهای قابل
توجه او بوده اند.
شخصی :
زندگی شخصی میاتوویچ توسط النا کارامان سوسیالیست همسر وی در بلگراد به
چاپ رسیده است . آنها در اوایل سال 1990 به مدت 1.5 سال با هم ازدواج کردند
و پیش از طلاق دو بچه از خود به جای گذاشتند . او هر از چند گاهی به
تماشای بازی های تیم بیسبال لوس آنجلس داگرز می رود تا دو بچه اش لوکا و
آندره یا را ببیند .
او یکی از
معترضان ناتو بود که در این جنگ خانه ای را از دست داد . او پنج میلیون از
هواداران رئال مادرید از را با خود داری از بازی برابر آلاوز ذر آوریل 1999
را خوشحال کرد .
در این سالهای پس از طلاقش ، میاتوویچ با آنتا میاتوویچ مدل فشن ازدواج کرد که از او سه دختر به نامهای: نادا ، نینا و لولا دارد .