آخرین باری که رئال قهرمان چمپیونز لیگ شد ماکلله در یکی از مهمترین پستهای فوتبال مدرن بازی می کرد: هافبک دفاعی دونده و توپ گیر.
بعد از فروش اشتباه و اسف بار او هنوز قوهای سپید در آن پست دچار مشکل هستند.محمدو دیارا یکی از ارکان قهرمانی رئال در تیم کاپلو بود که سایه ای بیش از او باقی نمانده است.مورینیو امید به درخشش سامی خدیرا در این پست بسته بود که او با فوتبال کند و چند ضربش که حاصل آکادمی ماشینی و خشک بوندس لیگاست,نتوانسته خود را با فوتبال تکنیکی و سریع لالیگا منطبق سازد.او که تاکتیک فوتبال را به خوبی می فهمد و از جمله بازیکنانی است که مربیان او را بسیار دوست دارند ولی نقاط ضعف بسیار برای بازی در لالیگا دارد.بسیار کند است و پاسهایش بسیار کوتاه و در عرض و کند هستند.با وجود تنومند بودن ولی به راحتی از بازیکنهای تکنیکی و سریع جا می ماند.در اکثر گلهایی که رئال در این فصل دریافت کرده ,او یکی از مقصران اصلی قلمداد می شود.مانند بازی با آلمریا.
لاس دیارا هم که فراز و نشیب زیادی دارد و به همین علت برای 90 دقیقه قابل اطمینان نیست.ولی یک بازیکن تعویضی خوب برای وقتی که تیم بازی را برده,می باشد.
رئال با توجه به حضور ژابی و فوتبال منحصر به فردش که با پاسهای بلند در عرض و همچنین پشت دفاع ,خیلی خوب تیم را راه می اندازد و سرعت و نظم تیم را در اختیار دارد, به یک مکمل که فوتبالی رو به جلو و با پاسهای زمینی در عمق و همیشه حاضر در مثلث ها و مربع های تیمی دارد(مانند دانیل ده روسی)احتیاج دارد.این خصوصیات تقریباً در گاگوی آماده یافت می شود.
مورینیو میتواند در بازی های داخل خانه و در مقابل حریفانی که 90 دقیقه فقط دفاع می کند از استپان گرانرو که خصوصیات تهاجمی تری نسبت به گاگو دارد؛استفاده نماید.و در بازیهای خارج خانه از گاگو به عنوان مکمل ژابی استفاده کند.
دیر یا زود در صورت آماده شدن گاگو و ادامهً پیشرفت قابل توجه گرانرو ما شاهد این ترکیب از سوی مورینیو هستیم.
ولی رئال باید برای خرید یک بازیکن ستاره در این پست دست به کار شود.مانند دانیل ده روسی.البته در صورت اعمال شرح وظایف دفاعی تر به بازیکنان تهاجمی رئال فابرگاس و ژرارد خرید های عالی برای کمربند میانی رئال هستند.