مورینیو...نامی که در چند سال گذشته معنای خاصی پیدا کرده...

معنای غرور...معنای برد... معنای حسرت پس از برد...

وقتی که مورینیو کار خود را به عنوان سرمربی آغاز کرد کمتر کسی در دنیا (غیر از اروپا) بود که او را بشناسد اما آقای مترجم با قهرمان کردن پورتو خود را به جهانیان نشان داد. اما حتی
آن زمان نیز خیلی ها او را طوفانی گذرا میدانستند.

اما ناگهان آبراموویچ با اعتماد کردن به او سرنوشت فوتبال اروپا را تفییر داد. مورینیو که حالا او را آقای خاص می نامیدند وارد فوتبال شد. مربی که هیچ خبرنگاری نمیتوانست او را از پای دربیاورد اما تمام خبرنگاران جزیره عاشق نابودی او بودند. مربی که تمام هواداران فوتبال بدون توجه به اخلاق و تیمی که در آن مربی گری میکند عاشق شخصیت او شدند.

مربی که سالها بعد پانصدهزار هوادار اینتر را به خیابان آورد...

او مربی چلسی شد.
نمیخواهم به زمان حضور او در چلسی بپردازم چون مربوط به این مقاله نیست ولی باید دانست وقتی مورینیو چلسی را ترک کرد که آبراموویچ به دلایل درگیری هایش با او دیگر به آقای خاص خود اعتماد نکرد و آن زمان بود که روزنامه های جزیره در کارشان موفق شدند.

درحالی که مورینیو میتوانست در آن برهه تقریبا به هر تیم بزرگی که بخواهد برود او اینتر را انتخاب کرد تا بار دیگر ثابت شود آقای خاص کیست...

حضور او در اینتر با جنجال هایی شروع شد که پس از رفتن مانچینی به وجود آمده بود.و باز فرصتی بود برای روزنامه ها و اینبار خبرنگاران کالچو. اما حتی مافیای کالچو هم با تمام توانش و به کمک تمام مربیان دیگر لیگ ایتالیا نتوانست آقای خاص را سرنگون کند و موفقیت او برای چندمین بار تکرار شد. هرچند که مربیان کالچو تا توانستند برعلیه او سمپاشی کردند اما
حالا بعد از گذشت این مدت آیا کسی در میان هواداران اینتر هست که از او ناراضی باشد؟

بعد از قهرمانی با اینتر او به رئال آمد تا برای چندمین بار خاص بودن خود را ثابت کند.

و حالا با حضور او در تیمی دیگر باز جنجال های خبری شروع شده تا مانع از درخشش آقای خاص شود. این بار مربیان لالیگا و داوران اسپانیا جنگ را آغاز کرده اند و در راس آنها مانوئل
پرسیادو و اونای امری قرار دارند. من با اطمینان میگویم ما میتوانیم خیالمان را راحت کنیم چون مسلما مورینیو بازهم به هرصورت برنده این نبرد است...

اما یک نکته باقی میماند... تاحالا فکر کرده اید دلیل هشت سال عدم باخت در خانه مورینیو چه بوده؟

جوابهای متعددی وجود دارد اما من میگویم به علت وجود ماست... بله ما... هواداران... همان هایی که بعد از گذشت اندکی از حضور مورینیو در اینجا برایش شعار حمایت ساختند و مانند زمانی که در پورتو و چلسی و اینتر بود او را تشویق کردند. پس حالا وظیفه ماست که همچنان پشت مربی بایستیم و به شایعات روزنامه های ظاهرا مادریدی و یا غیر مادریدی توجه نکنیم چون ما یک مربی داریم و او آقای خاص است.